czas i miejsce akcji: prapoczątki Polaków, czyli przybycie Lecha na tereny nadgoplańskie; VI w.n.e
tłem jest podbój słowiańskich Wenedów przez Lechitów, którzy przybyli do kraju wendyjskiego, by osiedlić się w nim na stałe.
Ścisły związek z dramatem miały dwa opublikowane później wiersze, w tym "Grób Agamemnona", który pierwotnie miał być włączony w list do Krasińskiego zamieszczony na wstępie.
Lilia Weneda to dramat o tragicznej wojnie narodowej. Antoni Malecki stwierdza, że poeta przedstawia klęskę idei, narodu i społeczeństwa.
Słowcki szukał też etnogenezy narodu polskiego.
Idea swoistości etnicznej społeczeństwa, przy czym Słowacki zawarł swoją idee w Wandejczykach, Lechici reprezentowali bezmyślnych barbarzyńców.
"Romantyczne rozumienie historii w swym programowym niejako założeniu opierało się nie tylko na sprawdzonych i sprawdzalnych faktach przyczynowo- skutkowym łańcuchu wydarzeń, ile na poszukiwaniu głównych linii przewodnich w dziejach, pojmowanych jako proces historyczny w wielkowymiarowym ujęciu, czyli obejmujący duże przestrzenie czasu w syntetycznym skrócie. Stąd też przychodzi skłonność romantyków do refleksji historiozoficznej." Julian Maślanka
duch dziejów- heglowskie pojęcie
LECHICI TO PRZODKOWIE SZLACHTY
"A teraz pójdę w tej zbroi do Lecha;
I będę, jakbym przywędrował z lachem,
Służyć u Lecha i zwać się ślachciem."
Lechitom zostały przypisane liczne wady szlachty.
Dorota Siwicka:
"Lilla Weneda(1840) miała być kontynuacją kronik historycznych, rozpoczętych "Balladyną". Przedstawia mityczną historię podboju Wenedów przez Lechitów. Ostateczną przyczyną klęski Wenedów jest przeznaczenie, tajemnicza klątwa. Ginącego narodu nie mogą ocalić żadne ludzkie działąnia, ironiczny los przynosi zwycięstwo nędznym Lechitom. Jesyną siła zdolną uchylić fatalizm wyrokjów jest harfa i pieśń magicznej mocy, którą potrafi zagra ć król Derwid, lecz zostaje ona przez Wenedów utracona. Owa harfa, która nie zagrała, uważana bywa za symboliczną poprzedniczkę złotego rogu z Wesela Wyspiańskiego. / Lilla Weneda jest mroczną tragednią o fatalistycznym nieszczęściu, odczytywaną jako jeden z utworów przedstawiających metaforycznie klęskę powstania listopadowego. Nie znać w niej owego ariostycznego uśmiechu, który pobrzmiewa w Balladynie. Ludvico Ariosto, renesansowy włoski poeta, autor poematu Orlando Szalony, w którym z dużą dowolnością potraktował materię historyczną. Również Słowacki w Balladynie gra z dużą dowolnością, wg Wiktora Weintrauba, pozwoliła ona poecie (zabawa w Szekspira) pozwoliła poecie na podkreślenie poetyckiego dystansu do przedstawionego świata i zaznaczenie własnej, artystycznej ironii.
Koncepcja ironii artystycznej- nazwana zostala [przez Schegla ironią romatyczną- wykształcona w filozofii i estetyce niemieckiego romantyzmuu i odegrala przelomową rolę w nowoczens
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz